|
|
 |
| |
WYSTAWA "NIE ZABIERAJMY RZEKOM PRZESTRZENI"
 Począwszy od 18.04. do 4.05.2006 br. mieszkańcy powiatu jasielskiego mogą zobaczyć w Młodzieżowym Domu Kultury w Jaśle, przy ul. Jana Pawła II 8a wystawę pt. "Nie zabierajmy rzekom przestrzeni". Ekspozycja jest prezentowana w ramach "Programu zrównoważonej ochrony przeciwpowodziowej w dorzeczu górnej Wisły" współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej. Ponadto 20 kwietnia br. organizatorzy wystawy przygotowali dla szkół oraz oddzielnie dla władz i społeczności lokalnej wykłady poświęcone przyjaznym środowisku metodom ochrony przeciwpowodziowej i problematyce ochrony ginącej przyrody dolin rzecznych. Cykl prelekcji dla młodzieży szkolnej rozpocznie się w tym dniu o godz. 10.15, natomiast wykład dla społeczności o godz. 14.00
Wystawę tworzą łącznie 4 bloki tematyczne.
Pierwszy z nich ukazuje bogactwo flory i fauny dolin rzecznych. Będzie można zobaczyć tu m.in. fotografie ptaków (korytowych i terenów nadrzecznych), płazów i makrofotografie owadów oraz krajobrazy lasów łęgowych, starorzeczy i dolin rzecznych (rzeki oraz potoki górskie i nizinne).
Drugi przedstawia szkody wyrządzane w ekosystemie leśnym i rzecznym na skutek nadmiernej zabudowy hydrotechnicznej rzek. Zostanie zaprezentowane oddziaływanie zapór wodnych oraz regulacji rzek. Opisany zostanie wpływ tych urządzeń na określone komponenty środowiska: część ożywioną i część nieożywioną.
Trzecia część wystawy poświęcona jest skutkom powodzi i relacjom pomiędzy działalnością człowieka, a jego wpływem na zjawiska powodziowe. Za główną przyczynę powodzi uznaje się urbanizację i rozwój gospodarczy na terenach zalewowych. W tej części, można odnaleźć najważniejsze przesłanie wystawy: "odsunąć człowieka od wody" i "nie zabierać rzekom przestrzeni", jaka jeszcze w wielu miejscach im pozostała. Dotychczasowa polityka przeciwpowodziowa sprowadzała się (i niestety w dalszym ciągu ma to miejsce dalej) do "odsuwania wody od człowieka" i zabierania rzece należnej jej przestrzeni. Wyraża się to poprzez niekontrolowany rozwój budownictwa w dolinach rzecznych oraz zabudowę techniczną rzek (regulacje, budowę obwałowań i zapór). W konsekwencji, dotychczas skutkowało to zwiększeniem strat powodziowych. Środki techniczne (wały, zapory, regulacje) dając złudne poczucie bezpieczeństwa, zachęcały do inwestowania przez człowieka na terenach przez nie chronionych, po czym przy większych powodziach okazywały się zawodne. Paradoksalnie konsekwencją takiego podejścia były większe, niż sprzed okresu podejmowanych robót hydrotechnicznych, straty powodziowe. Ostatecznie w wielu państwach stwierdzono, że nie da się chronić wszystkiego, a środki technicznej ochrony dają złudne poczucie bezpieczeństwa. Im większa zabudowa techniczna rzek, tym większa zabudowa terenów zalewowych, tym większe straty powodziowe. Najlepszym rozwiązaniem, co zauważono m.in. we Francji i USA wydaje się wprowadzenie odpowiednich uregulowań prawnych i ubezpieczeniowych zniechęcających do dalszego rozwoju budownictwa na terenach zalewowych. Niestety w Polsce, w tym zakresie niewiele się zmieniło. W dalszym ciągu pokutuje mit skuteczności wielkich zapór i uregulowanych rzek.
W czwartym bloku zaprezentowano więc praktyczne rozwiązania w zakresie kierunków polityki przestrzennej na terenach zalewowych, nie zapominając przy tym o technicznych środkach ochrony. Jednak główny nacisk kładziony jest na bardziej przyjazne środowisku rozwiązania ochrony przeciwpowodziowej, niż dotychczas tradycyjne, środki techniczne - forsowane przez lobby hydrotechniczne. Do przyjaznych metod bez wątpienia można zaliczyć m.in.: renaturyzację, polderyzację, suche i boczne zbiorniki oraz odzyskiwanie naturalnej retencji. W tej części zaprezentowano również przykłady dobrych, kompleksowych programów ochrony przeciwpowodziowej wdrażanych w Niemczech.
Robert Wawręty - koordynator programu
Towarzystwo na rzecz Ziemi
ul. Kilińskiego 4/107, 32-600 Oświęcim
tel/fax: 033/8422120, 8441934
e-mail: biuro@tnz.most.org.pl, www.tnz.most.org.pl
beskid-niski.pl na Facebooku
|
|
 |
689
Nie ma jeszcze żadnych komentarzy.
|
