|
|
 |
| |
Galeria zdjęćSpotkanie w Nieznajowej przeszło do historii.
Chciałbym podziękować wszystkim, którzy stworzyli niezapomnianą atmosferę w ten zimowy dzień w chatce studenckiej w Nieznajowej. Przybyło nas z różnych stron prawie 30 osób i mam nadzieję, że wszyscy wyjechali zadowoleni i bez przeszkód i przygód powrócili do domów. Szczególnie dziękuję rzeczywistym organizatorom, którzy byli motorem działań czyli Edwinowi oraz Włodkowi - który pełnił obowiązki chatkowego.
Mimo, że zaplanowaliśmy i zapowiadaliśmy, że chatka będzie na pewno czynna od soboty rana, to nie spodziewaliśmy się, że niektórzy wezmą sobie tą informację aż tak dosłownie do serca. Pierwsi goście przybyli do chatki już... kilkadziesiąt minut po północy. Ekipa z Warszawy nie mogła doczekać się przyjazdu, wyruszyła ze stolicy już po godzinie 17-tej. Szczęściem ich, była niecierpliwość Włodka... który przybył niewiele wcześniej.
Jak na zlocie gwiaździstym, przez całą sobotę schodzili się ludzie z Gorlic, Biecza, Jasła, Dębicy, Siar, Mielca, Sanoka, Rabki, Warszawy i Gliwic.
Wśród gości były również przedstawicielki płci pięknej i jak się później okazało równie pięknych i przejmujących głosów.
Pierwszymi działaniami integrującymi grupę było znoszenie drzewa pod piec i na zapas "dla pokoleń". Celowo nie powiem z której strony Wisłoki pochodziło drzewo.
Gdy zapadł zmrok w świetle świec wszyscy zebrali się w "sali jadalnej" a Master of ceremony Edwin rozpoczął spotkanie. W kliku słowach przywitał gości oraz zachęcił do przedstawienia się i powiedzenia kilku słów o sobie (było to ostatnie publiczne wystąpienie Edwina). Jak się okazało cenną pomocą było do kilku zdań o sobie dodanie "nicku" z forum.
W międzyczasie w ogromnym garnku "bulgotał" bigos przyniesiony przez uczestników spotkania.
Po posiłku (przednim) rozpoczęły się rozmowy integracyjne. Jako, że w chatce zagościło kilku fachowców nie były to puste dyskusje. Silna grupa beskidzkich "jaskiniowców" zajęła wschodni kraniec stołu, w innych częściach sali można było porozmawiać o ikonach, cerkwiach istniejących i nieistniejących oraz o rozwoju i szansach Beskidu Niskiego (te dyskusje były najbardziej burzliwe).
Jednak w centrum uwagi wkrótce znalazły się dziewczyny z zespołu WIDYMO - Kasia, Ewa i Iwona. To one rozpoczęły swoimi pięknymi głosami część artystyczną. Ich śpiew z naszymi próbami wtórowania na pewno zapamięta każdy z obecnych. Gitara i śpiew towarzyszyły nam aż do godziny trzeciej i co ważne cały czas oscylowaliśmy wokół klimatów etnicznych, nie było nawet pomysłu by odśpiewywać pieśni powszechnie uważane za biesiadne.
Gdy liczba gości pozostających przy stole wyraźnie się zmniejszyła usłyszeliśmy liryki-erotyki przypominające jak żywo twórczość i wykonania Macieja Zembatego.
Niezmiennie, dużą popularnością cieszył się... ganek.
Po długich dyskusjach ostatnia świeczka jak podają najbardziej wiarygodne źródła... zgasła około godziny trzeciej.
Dzień następny to wspólne śniadanie, wizyta Prezesa PTTK Jasło oraz oglądanie kolekcji zdjęć cmentarzy wojennych użyczonej nam przez Romana Frodymę.
Goście tak jak i dotarli tak też rozeszli się we wszystkich możliwych kierunkach.
Bartek Wadas
Autorzy zdjęć: Bartek Wadas, Wojciech Hejnar, Bożena Jurkowska
W przypadku nadesłania kolejnych zdjęć... z pewnością galeria się powiększy.
beskid-niski.pl na Facebooku
|
|
 |
1533
Nie ma jeszcze żadnych komentarzy.
|
