|
|
 |
|
Trasa 11-23
Radocyna - Wyszowatka

Trasa koloru zielonego fragment Wielkiej Zielonej Pętli, dość
wymagająca. Umożliwia dotarcie do osobliwości przyrodniczej jeziorka
osuwiskowego.
Punkt węzłowy nr 11 RADOCYNA (tyka z drogowskazami i schematem
tras) usytuowany na łące w pobliżu drogi z Radocyny do Czarnego
i Długiego, ok. 200 m od hotelu.
Od punktu nr 11 idziemy w kierunku południowo zachodnim. Po około
160 m dochodzimy do hotelu RADOCYNA, w którym możemy uzyskać
nocleg oraz posilić się. Przy drodze, naprzeciwko Ośrodka znajduje się
też tablica informacyjna z mapą Śnieżnych Tras i kierunkowskazami.
Nieco dalej (0,20 km) w prawo odchodzi droga do Zdyni, przez
nieistniejącą już wieś Lipna. My kierujemy się prosto za zielonymi
znakami szlaku narciarskiego, żółtymi pieszego i zielonymi szlaku
Lasów Państwowych. Przechodzimy przez mostek na dopływie Wisłoki
(0,25 km). Po prawej mijamy kapliczki oraz czarny szlak turystyczny,
który przechodząc przez Mały Beskid do żółtego szlaku, skraca drogę
do Koniecznej.
Mijamy kolejne kapliczki, a następnie napotykamy na niewielki domek
po lewej stronie drogi (1,39 km). Idziemy dalej drogą mijając kolejne
krzyże przydrożne. Następnie (2,14 km), nieco poniżej domu w budowie,
nasz szlak skręca zgodnie z kierunkowskazem na tyce, z drogi w lewo
i przechodzi przez Wisłokę. Jeśli Wisłoka jest zamarznięta możemy
przejść bezpośrednio przez rzekę. W przeciwnym wypadku musimy
zboczyć nieco w prawo na wąską kładkę.
Teraz droga zaczyna się piąć nieco bardziej stromo w górę. Czasami się
nieco wypłaszcza, a czasami wznosi się bardziej stromo. Idziemy cały
czas prosto, nie zważając na drogi dochodzące z lewej strony. Dopiero
na 3,40 km skręcamy z drogi w prawo w wąską ścieżkę prowadzącą do
jeziorka osuwiskowego (3,48 km). Od jeziorka lewym skosem w górę
wąską ścieżką przez jodłowy młodnik wychodzimy znów na szerszą
drogę, w którą skręcamy w prawo (3,57 km). Po ok. 180 m skręcamy
ostro w lewo i jeszcze raz łagodnym łukiem w lewo. Dalej Idziemy
prosto. Niedaleko punktu kulminacyjnego, na 4,16 km kierujemy się
lekkim skosem w prawo i wkrótce osiągamy kulminację naszego szlaku.
Skręcamy w prawo (4,27 km) i zaczynamy zjeżdżać najpierw łagodnie
w dół, ale dalej droga zaczyna być coraz bardziej stroma i wąska (4,40
km). Od znaku Stromy zjazd musimy mocno hamować, bo nie ma
możliwości skrętu, a na drodze mogą być przeszkody w postaci kolein,
gałęzi a nawet zwalonego drzewa. Po ok. 180 m wyjeżdżamy z lasu
(4,58 km) i tutaj warto się zatrzymać. Przed nami rozległa panorama.
W kierunku zachodnim płn.-zach. widok na dolinę nieistniejącej już
wsi Długie, nad którą po prawej stronie drogi króluje pasmo Dębu
i Dobrej. W kierunku południowo wschodnim rozciąga się dolina wsi
Wyszowatka, Grab, Ożenna. W kierunku płn. Pasmo Dębu, a dalej
na wschód pasmo Wysokiej. Po prawej strony doliny widać pasmo
graniczne.
Następnie początkowo wzdłuż linii lasu w kierunku północnym zjeżdżamy
na przełęcz Długie do drogi Czarne Wyszowatka, gdzie osiągamy punkt
węzłowy nr 23 WYSZOWATKA. Stąd pieszo w dół (droga publiczna)
możemy dotrzeć za zielonymi znakami narciarskimi do pkt nr 12
DŁUGIE (2,30 km).
Skrócony opis szlaku w odwrotnym kierunku: Od punktu
węzłowego 23 idziemy prostopadle do drogi w kierunku południowym
(jeśli stoimy na drodze twarzą w stronę Wyszowatki, idziemy w górę
w prawo). Po dość stromym odcinku droga w lesie zaczyna się
bardziej wypłaszczać. Teraz uważamy na znaki, bo w pewnym
momencie trasa skręca skosem w lewo, bardzo łagodnie się wznosi
aż do punktu kulminacyjnego i zaczyna opadać. Po ok. 1350 m (od
pkt w. 23) dochodzimy do skrzyżowania dróg i skręcamy ostro
w prawo, a następnie po ok. 180 m skręcamy z drogi w lewo i przez
jodłowy młodnik ostrożnie wąską ścieżką dojeżdżamy do jeziorka
osuwiskowego. Stąd, kierując się w górę wąską ścieżką dochodzimy
do drogi i skręcamy w lewo. Zjeżdżając uważamy, bo w pewnym
momencie zjazd zrobi się dość stromy. Ostrzeże nas o tym wcześniej
znak Stromy zjazd. Po ok. 100 m droga będzie już mniej stroma, ale
narciarze mniej wprawni powinni jeszcze uważać, bo droga jest niezbyt
szeroka i może zaskoczyć przeszkodami, które mogą się pojawić z dnia
na dzień.
Szlak wyprowadzi nas wreszcie z lasu do nieistniejącej już wsi Radocyna.
Po przekroczeniu Wisłoki (można wąską kładką lub po lodzie jeśli
rzeczka jest zamarznięta) dochodzimy do drogi i skręcamy w prawo.
Droga generalnie bardzo łagodnie opada w dół, ale pod koniec staje
się nieco bardziej stroma i należy uważać, bo przy małej ilości śniegu
można "złapać" kamienie. Zjeżdżając, warto zwrócić uwagę na liczne
krzyże i kapliczki po lewej stronie drogi.
Kiedy wyjedziemy na drogę, na płaskim terenie przed nami ukażą się
zabudowania hotelu RADOCYNA oraz tablica informacyjna Śnieżnych
Tras. Do pkt węzłowego 11 mamy stąd wzdłuż drogi jeszcze ok. 160 m.

"Opis trasy 11-23, to fragment "Przewodnika po Śnieżnych Trasach" stworzonego przez Stowarzyszenie Rozwoju Sołectwa Krzywa. Wszelkie prawa zastrzeżone. Opublikowano za zgodą Stowarzyszenia Rozwoju Sołectwa Krzywa. www.snieznetrasy.pl"

"Śnieżne trasy przez lasy" są trasami wyłącznie zimowymi i nie należy ich traktować jako znakowanych, pieszch szlaków turystycznych. W pozostałym okresie korzystać można jedynie z dróg publicznych, dróg leśnych oraz znakowanych szlaków pieszych.
Wszystkie uwagi kierować proszę na adres bartek@beskid-niski.pl
beskid-niski.pl na Facebooku
|
|
 |
2551 Nie ma jeszcze żadnych komentarzy.
|